Yıllanmış ağaç

Yıllanmış ağaçların gövdesi gibiyiz

her bir kıvrımda ayrı bir yaşanmışlık

Ayrı bir anı

Üst üste kat kat...

Bazı yerlerde kabuklar dökülmüş

Belki isteyerek, belki elinde olmadan...

Bazı dallar kırılmış

Belki hoyrat bir rüzgarda, belki üzerindeki ağırlıktan...

Kimi yerden kurumuş, kupkuru

Kimi yerden sürmüş yeni, taze yeşil bir dal...

Yeni bir gün doğumu, yeni bir umut gibi

Dört tarafında ayrı hikaye

Köklerinde ayrı, dallarında ayrı...

Ama neticede

Yılların sonunda

Öyle kalın, öyle korunaklı, öyle sağlam yapışmış toprağa

Saramaz kimse tek başına....

21.09.2017 Florya, İstanbul

Ağaçlar Bodrum, Kadıkalesi

Bekleyen

Islak ve soğuk bir İstanbul sabahında
Tek başına bir sandalye
Tarihi yarımadaya bakıyor hüzünle
Belki biraz üşümüş
Belki yalnız hissediyor
Belki de birini bekliyor
Kitaba ve denize kıyısı olan birini
Aynı gözlerle aynı denize bakabilen
Uçuşan martıların fısıltısını duyabilen
Karşıdaki yıllanmış sarayda gezinen yaşlı ruhların mırıldandığı ezgileri duyabilen
Yağmur damlalarının deniz dalgalarıyla karşılaştığındaki çığlıkları duyabilen
Soğuk gri bir İstanbul sabahında
Bir sandalye var
Bekleyen...

26 Şubat 2018, Karaköy